Niet alleen populair bij mijn studenten: mijn Kuhviertel – een kroegenmijl waar je bars voor de incrowd en typisch Westfaalse restaurants tegenkomt. Overdag kun je hier gemoedelijk door de kleine straatjes slenteren en rondsnuffelen in winkels waar de eigenaar zelf in staat. En als het donker begint te worden, wordt het pas echt gezellig. Overal hoor je voor originele kroegen – zoals de academische biergelegenheid ‘Cavete’ of “Das Blaue Haus” – kletterende glazen, knallende kurken en opgewonden gesprekken. Deze wijk ligt aan de rand van mijn oude centrum, in de schaduw van de Buddenturm. Een toren die aan mijn oude stadsvesting herinnert en vroeger als opslagplaats voor buskruit diende. Maar geen paniek, tegenwoordig staat hij er alleen nog maar vredig bij en verdedigt zich absoluut niet tegen een paar snapshots. Daar, waar vroeger mijn stadsmuur liep, bevindt zich nu mijn groene gordel: de promenade slingert zich om de hele Altstadt en wordt door honderden linden gesierd. Zoals het hier ruikt als ze beginnen te bloeien – een droom! Hier kun je kilometerslang wandelen, joggen of fietsen zonder auto’s tegen te komen. Maar doe het langzaamaan en geniet van de rustige sfeer.