Deut­s­ches Berg­bau-Mu­se­um in Bochum

Het groot­ste mijn­bouw-mu­se­um ter we­reld laat op een in­druk­wek­ken­de ma­nier zien dat geen an­de­re be­drijfs­tak zo ver­bon­den is met het Ruhr­ge­bied als de mijn­bouw. Be­zoe­kers kun­nen van dicht­bij be­le­ven hoe het was, kom­pel in de mijn­bouw te zijn. Een mijn die toe­gan­ke­lijk is voor het pu­bliek, vier ten­toon­stel­lings­rond­gan­gen en een gro­te schacht­bok kun­nen wor­den be­won­derd.

Zo moet het dus zijn geweest toen de mijnwerkers zoals Heinrich of Alfred in meer dan duizend meter diepte zich door de pijler worstelden. Het krappe gevoel in de donkere schacht tussen leidingen, aardlagen en gesteente beleef je zelfs op een diepte van 20 meter. De weg brengt de bezoekers langs rails, mijnwerkerslampen en de oneindig lijkende transportband. Op een labyrint lijkende gangen hebben aftakkingen naar links en recht om vervolgens uit te komen in een nieuwe tunnel. Hier staan gigantische steenkoolzaagmachines en boorwagens tentoon, waar de gasten de historische pneumatische boren en tunnelfrezen kunnen ontdekken.

De voormalige werkomstandigheden van de kompels kun je op indrukwekkende wijze bewonderen in de rond 2,5 kilometer lange mijn van het Deutsches Bergbau-Museum die toegankelijk is voor het publiek. Het is een van meerdere trekpleisters van de instantie in Bochum, welke gelijktijdig ook een onderzoeksinstituut voor mijnbouwarcheologie en archeometrie evenals een documentatiecentrum en archief op het gebied van de mijnbouwgeschiedenis is.

Mensen die geïnteresseerd zijn in mijnbouw vinden op het rond 12.000 vierkant meter groot bovenaards tentoonstellingsvlak meer dan 3000 belangrijke tentoonstellingsstukken, die de ontwikkeling van de bedrijfstak duidelijk maakt. Gevonden voorwerpen, industriële producten en kunstvoorwerpen zijn sinds 2019 - na een nieuwe vormgeving van de vaste tentoonstelling - in de vier rondgangen 'Steinkohle' (steenkool), 'Bergbau' (mijnbouw), 'Bodenschätze', (bodemschatten) en 'Kunst' (kunst) gerangschikt.

Eenduidige hoogtepunten van de tentoonstelling zijn de duidelijk wortelvertakte stamresten van een schubboom, die afkomstig is uit de steenkoollagen van de Piesberg bij Osnabrück, evenals voormalige schacht-transportmachines en briketpersen.

Het aanvullende bouwwerk, wat dankzij zijn architectuur de naam 'zwarte diamant' heeft gekregen, biedt voldoende plaats voor wisselende tentoonstellingen evenals buitengewone formaten. Bezoekers die liever ver naar boven dan ver naar beneden onder de aarde willen, kunnen bovendien het herkenningsteken van het museum bereiken met een lift. De groene schachtbok, oorspronkelijk afkomstig van de buiten werking gestelde mijn Germania in Dortmund, maakt een uitzicht op Bochum en het Ruhrgebied mogelijk. Twee uitkijkpunten op een hoogte van 50 en 62 meter nodigen uit, heerlijk te vertoeven.