Het hele jaar door kunnen bezoekers een kijkje nemen in het dorpsleven in de voormalige Pruisische Rijnprovincie. Verschillende projecten en activiteitendagen bieden de mogelijkheid om zelf aan de slag te gaan. Op het 110 hectare grote museumterrein zijn 79 historische huizen nagebouwd. Eenvoudige rookhuizen zonder schoorsteen, zoals die typisch waren in het Westerwald in de 16e eeuw. Vakwerkhuizen uit de noordelijke Eifel. Maar ook boerderijen en stallen waar de mensen in de regio's Niederrhein en Bergisch met varkens, paarden en kippen onder één dak leefden.
Tijdens een wandeling door de dorpen en gehuchten, velden en boomgaarden ontmoeten bezoekers ook "echte" mensen uit het verleden, zoals de non Clara Fey, die ooit arme achtergebleven kinderen opving, of de boerin Anna Ippendorf. Ze is regelmatig te vinden in haar tuin in het museum en vertelt levendig over koken op open vuur, spinnen op een spinnewiel en het vervelende tuinieren.
Het is maar een paar stappen van het alledaagse dorpsleven naar het meer recente verleden. De smalle steegjes in de permanente tentoonstelling WirRheinländer nemen de bezoekers mee door de periode van de Franse bezetting tot het Duitse Keizerrijk en de naoorlogse periode. Van hieruit bereiken ze de Rijnlandse marktplaats, die de jaren 1950 tot 1990 weer tot leven brengt. Sommige bezoekers zullen het zich misschien nog herinneren. Bijvoorbeeld het prefabhuis uit de Quelle-catalogus, de eerste bungalows en de noodoproepzuil, ook bekend als de "Eiserner Schutzmann". Maar er is ook een oude schuilkelder, Nissenhutten, die dienden als onderkomen voor talrijke gebombardeerde gezinnen, en een tijdelijk onderkomen voor vluchtelingen, een container gebouwd in 1991.
