Lehm­bruck Mu­se­um in Duis­burg

De spo­ren die de Duit­se beeld­hou­wer Wil­helm Lehm­bruck met zijn le­vens­werk in Noor­drijn-West­fa­len heeft ach­ter­ge­la­ten zijn on­mis­ken­baar. Sculp­tu­ren ge­te­kend door wee­moed en me­lan­cho­lie die nau­we­lijks ex­pres­sie­ver kun­nen zijn. Het Lehm­bruck Mu­se­um zet de­ze wer­ken in het juis­te licht. Het heeft schat­ten uit de beeld­houw­kunst, schil­der­kunst en gra­fi­sche kunst van de 20e en 21e eeuw voor zijn gas­ten in pet­to.

De lange, torenhoge sculpturen van beeldhouwer Wilhelm Lehmbruck reiken tot ver in de met licht overgoten ruimte van het Lehmbruck Museum. De grote glazen ramen, de gebogen betonwanden en de verwerkte kiezel vormen de perfecte ruimte om de belangrijke kunstwerken van de pionier van het klassieke modernisme te tonen. Hier zijn ze thuis. In de speciaal voor hen gecreëerde kunsttempel. Een van de belangrijkste beeldhouwmusea ter wereld. Midden in het Immanuel Kant Park van Duisburg. Centraal gelegen, ten zuiden van het stadscentrum.

Het huis, ontworpen door sterarchitect Manfred Lehmbruck en feestelijk geopend in 1964, is volgens de zoon van de kunstenaar een toevluchtsoord voor het behoud van de werken van zijn vader, die vooral door hun expressiviteit wereldfaam verwierven. Voor het eerst is het “De Knielende“, dat met haar sierlijke en gracieuze trekken een unieke inventaris van abstractie vertelt. Zij wordt beschouwd als een visueel teken van moderniteit, een schoonheidsideaal en een inspiratiebron voor talloze werken van andere kunstenaars zoals Joseph Beuys. Voor het eerst is het “Der Gestürzte“, dat het tegenbeeld van een typische heldhaftige oorlogsheld schildert. Het bronzen beeld stelt een naakte jongeling voor met de stomp van een zwaard op zijn knieën, die de machteloosheid van de mens belichaamt. Bij nadere beschouwing ontdekken de gasten dat zijn houding lijkt op een breekbare brug – Wilhelm Lehmbruck's manier om zijn ervaringen van de Eerste Wereldoorlog te verwerken.

Naast de sculpturen van de mijnwerkerszoon, die in 1881 in Duisburg werd geboren en in 1919 in Berlijn zelfmoord pleegde, vinden kunstliefhebbers op de ongeveer 5.000 vierkante meter tentoonstellingsruimte nog andere sculpturen van internationale allure. Onder andere zijn tentoonstellingen uit de 20e en 21e eeuw te zien van Salvador Dali, Alberto Giacometti, Rebecca Horn, Käthe Kollwitz, Richard Serra, Antony Gormley en Henry Moore. Schilderijen van het expressionisme, kubisme en surrealisme en talrijke grafiek vervolledigen de uitgebreide presentatie. Zo gaan schilderijen van Pablo Picasso, René Magritte, Max Beckmann, Max Ernst of Oskar Schlemmer een dialoog aan met de figuren van metaal, brons of steen; in combinatie bieden zij het publiek nieuwe interpretatiemogelijkheden.

Nadat de bezoeker de Lehmbruckvleugel, de grote glazen hal en het uitbreidingsgebouw heeft verkend, kan hij zijn kennis verder uitbreiden in de openbare beeldentuin van het Kantpark. Deze fungeert als recreatiegebied en uitwisselingsplatform. Op het voetpad en de paden in het groen kunnen gasten direct met elkaar in gesprek gaan als ze zich vergapen aan de werken van Tony Cragg, Meret Oppenheim of Erich Hauser. Meer dan 40 werken kenmerken deze keurige oase van cultuur, die door de combinatie van kunst en natuur niet alleen kenners kan inspireren.